P4NISh3R
Comming soon...
مدیر بازنشسته
اولین هواپیمای مافوق صوت مسافربری را روسها با نام TU-144 ساختند اما این توپولوف نیز مانند دیگر صنایع هوا فضای آنها به زودی بخاطر نداشتن ایمنی،مصرف بیش از حد سوخت،تولید آلاینده های خطرناک محیطی و آلودگی صوتی بیش از حد،زمین گیر شد.
به طور کلی باید گفت که دوره هواپیماهای مافوق صوت حمل و نقل تجاری،با آخرین پرواز کنکورد (هواپیمایی پر سر و صدا،بی فایده و شدیدا آلوده کننده محیط زیست) در 26 نوامبر سال 2003 پایان یافت،اما میل پرواز و پیمودن کشوری در کمتر از سه ساعت،هنوز به صورت آرزو و اشتیاق باقی مانده و در سال 2010 طراحان کمپانی هواپیما سازی لاکهید مارتین ایالات متحده،طرح هواپیمایی با سرعت 1.6 ماخ را با لقب ماشین سبز ارائه کردند.
طرح مذکور دو موتوره بوده که هر یک از موتور ها به سامانه چرخه متغیر کار مجهز شده و موتور اصلی آنها توربوفن آراسته به پس سوز است.
مفهوم چرخه متغیر کار،یعنی موتور برای بلند شدن در روی زمین با حرکت کلیدی،تبدیل به موتور توربینی فن دار شده و پس سوز در زمان برخاست برای کاستن از میزان مصرف سوخت و جلوگیری از سر و صدای زیاد،خاموش است.
پس از اوج گیری هواپیما با موتور اصلی (توربوفن) و رسیدن به ارتفاعی مشخص،با حرکت همان کلید،موتور اصلی از کار باز می ایستد و فقط پس سوز که یک موتور رم جت بوده،روشن میشود تا در مصرف سوخت صرفه جویی به عمل آید.
دیوار صوتی در ارتفاعات شکسته شود و سرعت به 1.6 برابر سرعت صوت رسیده،بی آنکه اثرات مخرب آن به زمین برسد.
در هنگام فرود و پس از کم کردن ارتفاع و رسیدن به همان ارتفاع معین،با بکار گیری کلید مذکور،پس سوز خاموش شده،موتور اصلی یا توربوفن با مصرف سوخت کمتر و صدای به مراتب آهسته تر به کار می افتد.
بنا براین با کاهش مصرف سوخت،در تمام شرایط،راندمان و کارآیی هواپیما بهینه میشود.
از آنجا که در زمان چرخه کار،موتور توربوفن،75 درصد هوای ورودی به موتور را از مسیر پروانه بزرگ (فن) عبور داده و به عقب میراند و تنها 25 درصد باقی مانده آن،وارد متراکم کننده و محفظه احتراق حاقوی موتور میشود،در نتیجه از آلودگی محیط با آلاینده اکسید نیتروژن به میزان 75 درصد کاسته میشود.
دم هواپیما به شکل V (وی) معکوس است.
در زیر بال و در مجاورت مقر موتور و در سطح بالایی بال،مولد های جریان های حلقوی،تعبیه شده تا صداهای ناشی از نزدیک شدن به سرعت صوت را تا اندازه ای حذف کند،زیرا با نزدیک شدن هواپیما به سرعت صوت،نقطه هایی که در بالا ترین سطح بال واقع شده اند،به سرعت صوت میرسند و دیواره صوتی در آن نقاط به وجود می آید که اصطلاحا به آن،امواج ضربه ای گفته میشود.
بال هواپیما کاملا به عقب رفته و بهترین شکل ممکن را برای پرواز با سرعت های بالا تر از صوت دارد.
تدابیر ویزه ای هم برای پایین آوردن صدای حاصل از دویدن روی باند و نزدیک شدن به سرعت صوت در پرواز اندیشیده شده که ذکر نمونه ای از آن در بالا از نظرتان گذشت.
در جلوی دماغه آن،سکان افقی ثابت که اصطلاحا Canard (کنارد) نامیده شده در جهت حفظ تعادل و پایداری هواپیما نصب شده است.
امکان استقرار این سکان به دلیل به عقب رفتن بالها،بیش از 45 درجه وجود نداشت.
این پروژه با همکاری مشترک ناسا،لاکهید مارتین و بویینگ در حال پیشرفت و توسعه است.
طرح متحول شدن هواپیماهای مافوق صوت پیشین در سال 2030 وارد خطوط پروازی میشود.
تصاویری از طرح لاکهید مارتین :
منبع : ماهنامه نوآور
ترجمه و نوشته : سید حسن مشکین،عضو هیئت علمی دانشگاه
به طور کلی باید گفت که دوره هواپیماهای مافوق صوت حمل و نقل تجاری،با آخرین پرواز کنکورد (هواپیمایی پر سر و صدا،بی فایده و شدیدا آلوده کننده محیط زیست) در 26 نوامبر سال 2003 پایان یافت،اما میل پرواز و پیمودن کشوری در کمتر از سه ساعت،هنوز به صورت آرزو و اشتیاق باقی مانده و در سال 2010 طراحان کمپانی هواپیما سازی لاکهید مارتین ایالات متحده،طرح هواپیمایی با سرعت 1.6 ماخ را با لقب ماشین سبز ارائه کردند.
طرح مذکور دو موتوره بوده که هر یک از موتور ها به سامانه چرخه متغیر کار مجهز شده و موتور اصلی آنها توربوفن آراسته به پس سوز است.
مفهوم چرخه متغیر کار،یعنی موتور برای بلند شدن در روی زمین با حرکت کلیدی،تبدیل به موتور توربینی فن دار شده و پس سوز در زمان برخاست برای کاستن از میزان مصرف سوخت و جلوگیری از سر و صدای زیاد،خاموش است.
پس از اوج گیری هواپیما با موتور اصلی (توربوفن) و رسیدن به ارتفاعی مشخص،با حرکت همان کلید،موتور اصلی از کار باز می ایستد و فقط پس سوز که یک موتور رم جت بوده،روشن میشود تا در مصرف سوخت صرفه جویی به عمل آید.
دیوار صوتی در ارتفاعات شکسته شود و سرعت به 1.6 برابر سرعت صوت رسیده،بی آنکه اثرات مخرب آن به زمین برسد.
در هنگام فرود و پس از کم کردن ارتفاع و رسیدن به همان ارتفاع معین،با بکار گیری کلید مذکور،پس سوز خاموش شده،موتور اصلی یا توربوفن با مصرف سوخت کمتر و صدای به مراتب آهسته تر به کار می افتد.
بنا براین با کاهش مصرف سوخت،در تمام شرایط،راندمان و کارآیی هواپیما بهینه میشود.
از آنجا که در زمان چرخه کار،موتور توربوفن،75 درصد هوای ورودی به موتور را از مسیر پروانه بزرگ (فن) عبور داده و به عقب میراند و تنها 25 درصد باقی مانده آن،وارد متراکم کننده و محفظه احتراق حاقوی موتور میشود،در نتیجه از آلودگی محیط با آلاینده اکسید نیتروژن به میزان 75 درصد کاسته میشود.
دم هواپیما به شکل V (وی) معکوس است.
در زیر بال و در مجاورت مقر موتور و در سطح بالایی بال،مولد های جریان های حلقوی،تعبیه شده تا صداهای ناشی از نزدیک شدن به سرعت صوت را تا اندازه ای حذف کند،زیرا با نزدیک شدن هواپیما به سرعت صوت،نقطه هایی که در بالا ترین سطح بال واقع شده اند،به سرعت صوت میرسند و دیواره صوتی در آن نقاط به وجود می آید که اصطلاحا به آن،امواج ضربه ای گفته میشود.
بال هواپیما کاملا به عقب رفته و بهترین شکل ممکن را برای پرواز با سرعت های بالا تر از صوت دارد.
تدابیر ویزه ای هم برای پایین آوردن صدای حاصل از دویدن روی باند و نزدیک شدن به سرعت صوت در پرواز اندیشیده شده که ذکر نمونه ای از آن در بالا از نظرتان گذشت.
در جلوی دماغه آن،سکان افقی ثابت که اصطلاحا Canard (کنارد) نامیده شده در جهت حفظ تعادل و پایداری هواپیما نصب شده است.
امکان استقرار این سکان به دلیل به عقب رفتن بالها،بیش از 45 درجه وجود نداشت.
این پروژه با همکاری مشترک ناسا،لاکهید مارتین و بویینگ در حال پیشرفت و توسعه است.
طرح متحول شدن هواپیماهای مافوق صوت پیشین در سال 2030 وارد خطوط پروازی میشود.
تصاویری از طرح لاکهید مارتین :
منبع : ماهنامه نوآور
ترجمه و نوشته : سید حسن مشکین،عضو هیئت علمی دانشگاه