M.Bagheri
مدیر کل تالار
مدیریت کل تالار
....................................................................................................................
تیتر خبر به اندازه کافی می تواند فضای رسانه ای و دنیای موسیقی را به هم بریزد. ولی قطعا دانستن جزئیات ماجرا بیشتر از اصل خبر می تواند برای همه جالب توجه باشد. محسن چاوشی دایره دوستان محدودی دارد. دوستانی که بیش از هر کس دیگری به آن ها اعتماد دارد و ریز به ریز کار ها و تصمیماتش را با آن ها در میان می گذارد. موضوع از این قرار بوده که چاوشی پس از همفکری با دوستانش تصمیم می گیرد تیتراژ یک برنامه تلویزیونی را بخواند. برنامه ای دولتی با شرایط خاص و سناریوی خاص خودش. خبر این همکاری در یکی دو رسانه معتبر منتشر می شود و در سایت های هواداری بی شمار این خواننده می پیچد. اما اتفاقی که در این بین رخ می دهد، هجوم برخی از هوادارنماهای سازمان داده شده به صفحه شخصی این خواننده است. این عده خاص در پیام ها و کامنتهای زهر دار و طعنه آمیزی خواستار شماره حساب از این خواننده شده اند تا به قول خودشان: «کمک های مالیشان را برای جلوگیری از خواندن آثار دولتی سخیف» به حساب او واریز کنند! طعنه ها و زخم زبان ها لحظه به لحظه بیشتر شده و چند ساعت بعد، تمام سایت های هواداری و صفحات اجتماعی هواداران این خواننده از این آگهی ها پر می شود. جنگ های اینترنتی موافقان و مخالفان این داستان هم به قدری بالا گرفته که چاوشی خونش به جوش آمده و در اقدامی عجیب با ارسال پیامی از همه دوستداران واقعی اش خداحافظی و اعلام کند که دیگر تمایلی به حضور در ایران و خواندن ندارد و از ایران می رود! به خواسته شخص چاوشی، کلیه سایت های رسمی این خواننده کرکره شان را پائین کشیده اند و فقط پیام ویژه خداحافظی چاوشی در آن ها قرار داده شده تا به نوعی این وداع تلخ، جدی تر و رسمی تر به نظر بیاید.
حرف های آخر
آخرین متنی که چاوشی روی صفحه شخصی اش قرار داده هم بسیار قابل تامل و ناراحت کننده به نظر می آید و شدت دلخوری او را از این افراد معلوم الحال مشخص می کند: «حمایت کردید پشتتون واستادم. چی می خواید ازم؟ دیگه جون ندارم. صبر کنید تموم نشده. هر چی دادید گرفتید. تو زندگیم من واسه اینکه لحظه ای با شما باشم هیچ کس بالای سرم نبوده هیچ کس. گوش بدید. شما هیچی از من نمی دونید هیچی. برای اینکه آلبوم بدستتون برسه چه شب ها و چه روزهایی که از خودم و خانواده ام نزدم. رفتم، اومدم. بالا، پایین، مجوز ارشاد، سر خم کن، راست شو، دولا شو.
که چی بشه؟ گوش کنید جواب ندین. سرباز بودم بوق سگ پا می شدم تا ۴ بعد از ظهر ۴ تا ۳ شب پیاده تا خونه
نفرین اینجوری دستتون رسید. شما تو خیابون منو ببینید نمی شناشید. مثل دیگران بودم دنبال جمع کردن پول؟؟؟؟
که الان به من بگید شماره حساب بده پول بریزم واست؟ اگه دنبال پول بودم که الان تو قصر زندگی می کردم.
گوش کن، های، اونی که می گی شماره حساب بده. من بچه خرمشهرم آوارگی کشیدم درد توی تموم سلولامه صورتمو با سیلی سرخ نگه داشتم...».
سایت ها تعطیل
از شب گذشته کلیه سایت های هواداری این خواننده بسته شده اند و در صفحه نخست آن ها پیامی برای همه مراجعه کننده ها نوشته شده: «حتی یک نفرشما نیز نمی توانید درک کنید برای رسیدن یک اثر به دستتان چه خون دلهایی خورده می شود. امشب حرمت هنرمند محبوب خود را شکستید. دیگر این را بر نمی تابیم... این پایگاه تا اطلاع ثانوی تعطیل است....».
با این اوصاف پس از بسته شدن صفحات رسمی چاوشی در شبکه های اجتماعی، کلیه سایت های هواداری این خواننده هم بسته شد تا هیچ منبع موثقی برای اطلاع رسانی درست درباره ترک کشور از سوی این خواننده وجود نداشته باشد.
دوستان چه می گویند؟
دوستان نزدیک این خواننده هم در پاسخ به سوال خبرنگار ما مبنی بر تائید خبر خروج چاوشی از کشور فقط به یک جواب اکتفا کردند: «نمی دانیم!». پیگیری برای ارتباط گرفتن با خود این خواننده هم به جایی ختم نشد و تمام تلفن های او از دسترس خارج شده اند و هیچگونه امکان دسترسی ای به او وجود ندارد.
خیلی دلم گرفته از خیلی ها...
تن ها جملاتی که توانستیم از قول خود او در این باره بگیریم، جملات کوتاه او در پاسخ به ایمیل شخصی ما بود که نوشته بود: «از دوستان رسانه ای می خواهم اوضاع را خراب تر نکنند. هیچ جواب دیگری ندارم. من حرف هایم را با آثارم می زنم. فقط به امید مخاطبان ام. ولی کم لطفی برخی دوستان باعث شده دیگر انگیزه ای برای کار کردن در ایران نداشته باشم... خیلی دلم گرفته از خیلی ها...»
....................................................................................................................
