تمام آنچه که باید درباره تبلت ها بدانید

Tetris

Tetris

کاربر تالار
کاربر تالار
استیو جابز سال 2010 با معرفی رایانه لوحه ای iPad به سال ها تفکر درباره نوآوری در این عرصه پایان داد.

در حقیقت جابز به شروع دوره جدیدی در عرصه سخت افزار رایانه ای کمک کرد.

اگرچه چند سالی بود که تبلت های شخصی عرضه شده بود، اما iPad اولین دستگاهی بود که توانست از این قابلیت در بازار مصرف بخوبی بهره ببرد.

موفقیت اپل برای شرکت های دیگر و همچنین برای علاقه مندان فناوری که به دنبال جایگزینی برای پیشنهاد اپل بودند، سودمند بود.

اما، تبلت واقعا چیست؟ در ساده ترین تعریف مي توان گفت؛ تبلت یک دستگاه همراه محاسباتی است که از تلفن های هوشمند بزرگ تر است البته تبلت، اندازه خاصی ندارد؛ برای مثال صفحه نمایش iPad مقداری کمتر از 10 اینچ است، اما تبلت های دیگر می توانند بزرگ تر یا کوچک تر باشند.

به طور کلی، اگر یک دستگاه محاسباتی از یک صفحه نمایشگر لمسی استفاده کند و تلفن همراه نباشد، آن گاه یک تبلت است.

سال 2010، شرکت Lenovo دستگاهی به نام IdeaPad U1 را در نمایشگاه محصولات الکترونیک لاس و گاس معرفی کرد.

در نگاه اول، این دستگاه شبیه یک لپ تاپ معمولی به نظر می رسید اما اگر شما صفحه نمایشگر را از پایه اش جدا می کردید، لپ تاپ به تبلتی با سیستم عامل مستقل تبدیل می شد. در همان سال Lenovo نام این دستگاه را به LePad تغییر داد و در چین روانه بازار کرد.

اگرچه تبلت ها در شکل، اندازه و ویژگی ها متنوع هستند، اما آنها مشخصات مشابه زیادی دارند. تقریبا همه آنها صفحه نمایشگر لمسی دارند و سیستم عاملشان توانایی اجرای برنامه های کوچک را دارد. لزومی ندارد که تبلت ها جایگزین رایانه های قدرتمند شوند؛ اما آنها یک فرآیند جدید در زمینه دستگاه های محاسباتی به شمار می آیند.

در ادامه نگاهی به ویژگی های مشترک و اساسی تبلت ها خواهیم داشت.

چه چیزی تبلت ها را نازک کرده است؟

اگر شما یک دستگاه تبلت را باز کنید تا درون آن را نگاه کنید، متوجه سه نكته مي شويد؛ اول این که شما ضمانت نامه دستگاه را باطل کرده اید، دوم کارخانه سازنده تمام اجزای تبلت را کنار هم قرار داده تا دستگاهی مناسب و کارآمد بسازد و سوم بیشتر اجزایی که در تبلت می بینید مشابه اجزایی است که در یک رایانه معمولی پیدا می شود.

مغز متفکر یک تبلت، ریزپردازنده آن است. به طور معمول، تبلت ها از پردازنده ای کوچک تر از پردازنده های یک رایانه تمام عیار استفاده می کنند.

این ویژگی باعث می شود فضای کمتری اشغال شود و میزان گرما تولیدی کاهش یابد. گرما برای رایانه ها مضر است و به لحاظ مکانیکی به دستگاه آسیب می رساند.

رایانه های لوحه ای به طور معمول انرژی خود را از باتری های قابل شارژ دریافت می کنند. با توجه به مدل تبلت  مدت شارژ باتری متفاوت است و زمانی بین 8 تا 10 ساعت خواهد بود.

برخی از تبلت ها باتری های قابل تعویض دارند، اما برخی دیگر مانند آیپد و آیپد2، این امکان را در اختیار کاربر قرار نمی دهند.

برای تعویض باتری این تبلت ها یا باید آنها را به فروشگاه  های مجاز بدهید تا این کار را برایتان انجام بدهند یا از خیر گارانتی تبلت تان بگذرید و خودتان این کار را انجام دهید.

با توجه به کارخانه سازنده، یک تبلت ممکن است برای کار خاصی ساخته شده باشد. CPU رایانه  ها دستورات را در چرخه های زمانی اجرا می کند که بیشتر این چرخه ها در هر ثانیه اجرا می شود و بنابراین CPU دستورالعمل های بیشتری را می تواند پردازش کند.

برخی تبلت ها پردازشگر تحت ساعت (underclocked) دارند، به این معنا که تعداد فرامینی که CPU در هر ثانیه اجرا می کند کمتر از میزان توانایی واقعی آن است. دلیل این که CPU را به این صورت می سازند، مصرف انرژی کم و کاهش تولید گرماست.

بیشتر تبلت ها نیازی به قدرت پردازش اضافی ندارند. برنامه هایی که برای تبلت ها وجود دارد نسبت به برنامه های رایانه ای از پیچیدگی کمتری برخوردارند. اصطلاح رایج برای این برنامه ها اپلیکیشن(application) یا اپ (app) است.

علاوه بر باتری وCPU ، اجزای دیگر در یک تبلت معمولی عبارت است از:

شتاب سنج

ژیروسکوپ 

پردازنده های گرافیک

حافظه مبتنی بر فلش

WiFiیا تراشه های تلفن همراه و آنتن

پورتUSB و منبع تغذیه

بلندگو

تراشه کنترل کننده صفحه نمایش لمسی

حسگر دوربین، لنز و تراشه ها

شتاب سنج و ژیروسکوپ به تبلت در تعیین جهتش کمک می کند تا نمایشگر گرافیک آن تصاویر را به صورت افقی یا عمودی نشان بدهد.

پردازشگر گرافیک یا GPU برای تولید تصاویر مستقل عمل می کند. WiFi یا تراشه های تلفن همراه به شما امکان اتصال به شبکه های رایانه ای را می دهد.

تبلت ها ممکن است دارای گیرنده بلوتوث هم باشند. تنها چیزی که شما نمی توانید در تبلت ها پیدا کنید فن است که دلیل آن کمبود فضاست.

صفحات لمسی و تبلت ها

2 روش اساسی برای ساخت صفحات لمسی تبلت ها وجود دارد: صفحات مقاومتی و خازنی. کارخانه سازنده باید یکی از این دو روش را انتخاب کند، زیرا این دو باهم سازگار نیستند.

سیستم مقاومتی، لمس صفحه نمایشگر را با کمک فشار تشخیص می دهد. تبلت هایی با سیستم مقاومتی اغلب نیاز به قلم دارند؛ اما این سیستم چگونه کار می کند؟

این سیستم دارای دو لایه است که یکی از آنها از جنس رساناست. بین این دو لایه فضای خالی وجود دارد. وقتی تبلت روشن است، جریان الکتریکی در سراسر دو لایه وجود دارد. اگر شما به صفحه نمایشگر فشار وارد کنید باعث ایجاد تماس بین دو لایه می شود و این کار تغییر میدان الکتریکی در دو لایه را رقم می زند.

این تغییرات توسط یک ریزتراشه تشخیص داده  شده و روی صفحه نمایشگر ترجمه می شود. CPU این مختصات را دریافت و آنها را برای سیستم عامل ارسال می کند و به این صورت محل تماس تشخیص داده می شود.

سیستم مقاومتی بسیار آسیب پذیر است. وارد آمدن فشار زیاد ممکن است فضای بین لایه مقاومتی و رسانا را از بین ببرد و موجب خرابی سیستم شود. این صفحات نسبت نوع خازنی، وضوح تصویر کمتری دارند.

سیستم خازنی اما نیازی به فشار ندارد. این سیستم شامل لایه ای از یک ماده  برای ذخیره بار الکتریکی است. وقتی شما صفحه رسانای این نمایشگر را لمس می کنید، مقداری از این بار الکتریکی به وسیله ای که با آن صفحه را لمس کرده اید انتقال می یابد.

به عبارت دیگر، شما برای استفاده از صفحات مقاومتی می توانید از هر وسیله ای استفاده کنید اما برای استفاده از صفحات خازنی باید از وسایل رسانا استفاده شود.

سیستم های خازنی مقاوم تر از سیستم مقاومتی است و نیازی به ایجاد فشار زیاد برای تشخیص محل تماس ندارد. همچنین سیستم خازنی وضوح تصویر بالاتری نسبت به سیستم مقاومتی دارد.

تاریخچه تبلت ها

ایده تبلت چندان جدید نیست و به سال 1968 برمی گردد. یک دانشمند به نام آلن کی(Alan Kay) پیشنهاد کرد با پیشرفت در فناوری های صفحات نمایشگر مسطح، واسط های کاربر، کوچک سازی اجزای رایانه ای و برخی آزمایش ها در زمینه فناوری WiFi می توان دستگاه رایانه ای پیشرفته ای ساخت.

آلن کی ایده خود را توسعه داد و پیشنهاد کرد این دستگاه می تواند برای اهداف کمک آموزشی مناسب باشد. سال 1972 او مقاله ای درباره این دستگاه منتشر کرد و آن را کتاب پویا(Dynabook) نامید.

یکی از تبلت های اولیه GRiDPad است که برای اولین بار سال 1989 ساخته شد. GRiDPad شامل یک صفحه لمسی خازنی تک رنگ و قلمی سیمی بود. وزن آن حدود 2/2 کیلوگرم می شد. در مقایسه با تبلت های امروزی GRiDPad زمخت، سنگین و عمر باتری اش کوتاه (حدود 3 ساعت) بود.

به دنبال GRiDPad تبلت های دیگری بر پایه قلم ارائه شدند که هیچ کدام با اقبال عمومی رو به رو نشدند. اپل برای اولین بار با تبلت نیوتن وارد این کارزار شد.

دستگاهی که بعد از چند سال همان اندازه که تحسین شد مورد تمسخر قرار گرفت. عمده انتقادها به نیوتن در خصوص نرم افزار شناسایی دستنوشته آن بود.

واقعا تا زمانی که استیو جابز برای اولین بار آیپد را به جمعیت مشتاق نشان دهد، رایانه های لوحه ای محصول مناسبی برای کاربران نبود.

امروزه، شرکت هایی مانند اپل، گو
گل، مایکروسافت و HP در حال تلاش برای پیش بینی نیاز مصرف کننده به منظور طراحی نسل بعدی دستگاه های تبلت هستند. باید دید نسل های بعدی تبلت ها چگونه خواهند بود.
 
متن زیبا برای فرزند پسر - متن زیبا برای فرزند دختر - متن ادبی درباره برادر - کابل شارژر سامسونگ- خرید قاب گوشی- جواب آمیرزا- اسکرین شات سامسونگ - فلش کردن گوشی - اروس دیجیتال - قاب گوشی A54 - قاب گوشی s23 ultra -
بالا