M.Bagheri
مدیر کل تالار
مدیریت کل تالار
تهيه كننده: Codemasters
عنوان انگليسي بازي: Bodycount
سازنده: Guildford Studio
سبك: اكشن اول شخص
بازي سياه (Black) در سال 2006 براي كنسول هاي Ps2 و Xbox توسط «كرايتريون» منتشر شد. تخريب پذيري در اين بازي اول شخص به قدري سورپرايز كننده بود كه مي توان حدس زد از همان جا كرايتريون به فكر ساخت عنوان محبوب مسابقه اي خود «برن اوت» افتاد. «بادي كانت» ساخته همان اعضاست كه اين بار به استوديويي از زيرمجموعه هاي «كدمسترز» سازنده يكي ديگر از عناوين خوب مسابقه اي يعني Dirt پيوسته اند و باز هم تكيه اصلي بازي آنها بر تخريب پذيري محيط است كه انصافا كار زيادي روي آن انجام شده است. تقريبا شيئي در بازي وجود ندارد كه تخريب نشود و اين عمل مثل انفجارها با صداي بسيار خوبي همراه است.
بازي بلك اينقدر زيبا بود كه مرا متقاعد كرد تا سعي كنم با دسته پلي استيشن 2 بازي اول شخص بازي كنم. ولي بادي كانت اصلا مثل بلك نيست. داستان بازي از اين قرار است كه جان (John Doe) يكي از سربازهاي سابق ارتش آمريكاست كه در حال حاضر به استخدام يك شبكه شبه نظامي ملقب به Network در آمده است تا با گروه ديگري به نام Target مبارزه كنند. همين! طراحي مراحل تكراري و بيشتر به كشتن چند دشمن، رسيدن به يك نقطه و دفاع از آن مكان، محدود است. به همين دليل است كه بعد از اتمام هر مرحله منتظر هستيد تا چيزي شبيه به همان مرحله تكرار شود تا فقط داستان را پيش ببريد و بازي را به اتمام برسانيد. نداشتن باس فايت هم در انتهاي هر مرحله مزيد بر علت است كه بادي كانت بيش از پيش ساده به نظر برسد. در بازي فقط يك باس فايت وجود دارد كه آن هم در انتهاي آن است كه نبرد با وي فرق چنداني با نبردهاي داخل بازي ندارد. شايد وارد شدن به نودهاي الكتريكي، تنها تنوع مراحل باشد و كمي بازي كننده را از رنگ آميزي خسته كننده با تم زرد محيط بيرون نجات دهد. در هر مرحله هدف ماموريت تان روي نقشه مشخص مي شود و فاصله تان را با آن مي بينيد. در بيشتر اوقات فقط كافيست تا به سمت هدف به صورت مارپيچ حركت كنيد تا بدون اين كه مشكل خاصي برايتان بوجود بيايد به آن برسيد، چون هوش مصنوعي ضعيف است و دشمنان اكثرا بي آزار هستند. اسلحه ها تنوع قابل قبولي دارند ولي مكان هايي كه مي توانيد آنها را عوض كنيد، در نقشه هاي بازي خيلي كم تعبيه شده است چون فقط دو اسلحه به صورت همزمان مي توانيد حمل كنيد. هيچ وقت با كمبود مهمات مواجه نخواهيد شد و مي توانيد از شليك تيرهايتان لذت ببريد.
نداشتن سلاح نزديك زن يكي از ضعف هاي اين بازي است كه مطابق با استانداردهاي اين سبك نيست. با كشتن دشمنان حباب هاي آبي رنگي با عنوان اينتل به دست مي آوريد كه باعث پر شدن تدريجي نوار اينتل مي شود. توسط اين نوار مي توانيد از قابليت هايي همچون ضدضربه شدن، مهمات فوق قوي و رديابي دشمن استفاده كنيد و هر وقت همه نوار اينتل پر باشد با مصرف همه آن مي توانيد درخواست كمك هوايي كنيد تا منطقه مورد نظرتان را با خاك يكسان كند. هر كدام از اين قابليت ها هم دو درجه ارتقا پيدا مي كنند. علاوه بر اين قابليت ها و سلاح ها، نارنجك و مين هاي ضدنفر هم داريد كه براي درگيري هاي شلوغ بسيار به درد بخور هستند. كنترل بازي يكي از نقاط قوت آن است. حركت شخصيت اصلي نرم و نشانه گيري كاملا خوب و بهينه كار شده است. همچنين در حالي كه زوم مي كنيد ديگر نمي توانيد حركت كنيد. سنگرگيري امكان پذير است، ولي سنگرها به دليل تخريب پذيري بالا خيلي دوام نمي آورند. موسيقي ترنس بازي هم نقش خوبي در القاي هيجان به بازي كننده ايفا مي كند.
نحوه حركت شخصيت ها و طراحي محيط، شبيه بازي «برينك»، توضيح دادن ماموريت هاي مراحل شبيه بازي «ايس كومبت» و امتيازهاي مهارت از روي بازي «بولت استورم» الگوبرداري شده است. هر چقدر اين امتياز مهارت ها بيشتر باشد درجه بالاتري در هر مرحله كسب مي كنيد و مي توانيد در ليدربورد بازي در حالت آنلاين با دوستان تان كل كل كنيد. بادي كانت داراي 17 مرحله كوتاه است كه حدود 6 ساعت در حالت نرمال به پايان مي رسد و نه تنها ارزش تكرار ندارد بلكه ارزش پرداختن بيشتر از 3000 تومان را هم ندارد چه برسد كه بخواهيد اين بازي را به صورت اوريجينال براي پلي استيشن 3 تهيه كنيد يا فقط به خاطر اين بازي هزينه آپديت LT+ 1.91 را بپردازيد.
