پاسخ : شروع کوییست سرور 6 | Codonix
یام مدیریت
سخنرانی بین سیاره ای آسمان سالار انلیل - فرمانده اسکادران دوم تجسس
سخنرانی بین سیاره ای آسمان سالار انلیل - فرمانده اسکادران دوم تجسس
برای فرماند هان منظومه ی کدونیکس در مرکز تحقیقات استراتژیک نبرد های منظومه ای
باید بگویم که ما فرصتی نداشتیم، قبل از آن که بتوانیم برای نجات
گروه اول به سطح سیاره برسیم، ضدحمله دوم و سنگین لژیونِ سیاره شکن روباتها آغاز شد، به نظر می رسید آنها منحصرن برای یک منظور طراحی شده و بارها و بارها حمله خاصی را تکرار می کنند. روبات ها این بار یکی از قمرهای سیاره را از مدار خارج و آن را نزدیک سطح سیاره منفجر کردند، تمامی
کاونده هایی که ما به مدار سیاره فرستاده بودیم حین این انفجار عظیم نابود شدند. بنابراین از اتفاقی که در اوج این نبرد رخ داد، چیزی نفهمیدیم. نکته ی عجیب این است که بعد از این انفجار، سفینه های
سیاره شکن روبات ها به سرعت به سمت سیاره ی مبدأشان حرکت کردند و ما موفق شدیم سطح سیاره را بعد از فرو نشستن غبار این نبرد عجیب مشاهده کنیم. شکافی بسیار عظیم و عمیق در سطح آن ایجاد شده بود و در کنار آن تا چشم کار می کرد انبوه بی پایان
لاشه های عجیب دارک فاگ های تجزیه شده و بقایای سفینه های کاملن متلاشی شده ی حمله ی اول روباتها پراکنده بود. حفره های ایجاد شده بر اثر برخورد قطعات بی شمار قمر منفجر شده تمامی سطح سیاره را پوشانده بودند.در اعماق آن گودال عظیم ما به بقایای یک سازه ی نگهدارنده ی
غول آسا رسیدیم. حدس اولیه ما این بود که حمله ی روبات ها برای به دست آوردن چیزی بود که این سازه، نگهدارنده ی آن بود. این حدس وقتی تایید شد که توانستیم در میان اندک بقایای قسمت کنترل این سازه، در آن اعماقی که هنوز بوی سنگین فلزهای سوخته و غبار آتش می داد،
مونولیت رمز شده ای را پیدا کنیم و اکنون دریافتیم داستان نهفته در دل این مونولیت یا خدا می داند چی، پیام نژاد شاید از دسته رفته ای است که ما آنها
روبوفوبین ها نامیده ایم، خلاصه ی پیام آنها آن طور که ما بفهمیم این است:
هر نژاد هوشمندی که به دست ساخته های خود اجازه رسیدن به سطحی از خودآگاهی را می دهد، با همان خطری روبروست که ما را به نابودی کشانده است. و حالا دارک فاگ ها آخرین امید ما برای حفظ دانش مان هستند. وقتی ساخته های روباتیک مان که قرار بود در میانه ی نبرد دفاعی در برابر دشمنان مان، حافظ جان ما باشند، همدست دشمنان شدند و ما را نابود کردند، ما مجمع آخرین دانشمندان باقی مانده ای نوع مان تصمیم گرفتیم پیش از آنکه تنها نشانه های حضور ما در دنیا را اشعه های مرگبار خیانت روباتیک از بین ببرد، درگاه دانشی بسازیم برای گریز، برای حمله، دانشی که کلید نجات باشد، برای ما، یا کسانی که بعد از ما به این دانش دست می یابند. دانشی که تکنولوژی برآمده از آن پنج بخش است هر بخش روی یک نگهدارنده، که نگهبانانی دارند این بخش ها پنهان در پوشش دارک فاگ ها، و برای رسیدن به این قطعات باید از سد آنها گذشت و مباد آن روز که این تکنولوژی به دست جماعت ماشین های خشک مغز روباتیکی بیفتد که این دانش را به ابزاری برای جنگ و نابودی مبدل می سازند که در آن برای موجودات فانی ارگانیک خطر جدی وجود دارد.
