TaurohtaR
The Ranger
مدیر بخش
سوپرهات یک بازی شلیک اول شخص است که توسط یک تیم کوچک ساخته شده است. بازی از گرافیک ساده ولی جذاب بهره می برد و امسال حسابی سر و صدا به پا کرده است.
داخل یک آسانسور هستم. توسط سه دشمن در رنگ قرمز محاصره شده ام، هر کدام تفنگی در دست دارند و آماده شلیک هستند. کلمه "اوج آسانسور" برای چند لحظه روی صفحه ظاهر می شود. یک مشت به صورت دشمن سمت چپم میزنم، تفنگش از دستش می افتد. همانطور که برمیگردم تا تفنگ معلق را در هوا بگیرم، کشته می شوم – یکی دیگر از مهاجم ها درست در سر بهم شلیک کرده بود. کلید R رو میزنم تا دوباره شروع کنم.
به دشمن سمت چپم مشت میزنم. کشته شدم. دوباره R رو میزنم. و باز هم به دشمن سمت چپم همانطور که به سمتش میرم مشت میزنم، به یک گلوله جای خالی دادم. تفنگش را بر میدارم، سپس بر می گردم، کشته شدم ! R ، مشت میزنم و حرکت میکنم – از برداشتن تفنگ صرف نظر میکنم – بر میگردم و به هر کدام از دشمنان دوم و سوم یک مشت میزنم . چندتا مشت دیگه میزنم و بالاخره از شرّ دو نفر راحت شدم. برمیگردم و اون تفنگ رو بر میدارم و به سمت آخرین دشمن نشانه می روم و شلیک میکنم. صدای شلیک یک شات گان را می شونم. در های آسانسور باز شدند و مثل اینکه دشمنای بیشتری بیرون منتظرند. بر میگردم، ولی خیلی دیر بود. کشته شدم. R
قسمت آسانسور که برایتان شرح دادم، معنای سوپرهات را به شما میرساند. با اینکه مراحلی که بازیکن ها میگیرند متفاوت هستند و هر بازیکن مرحله متفاوتی را بازی میکند امّا در اطراف مرحله سی، با این صحنه روبرو خواهید شد. بهتره که مرحله نگم و از یه لغت صحیح تر استفاده کنم. سناریو، سوپرهات سناریو دارد. هر کدام شبیه همین قسمت آسانسوری که بالاتر خواندید. این سناریو ها مثل لحظه های جالب و خفن فیلم های اکشن هستند، جایی که قرار معامله خراب شده یا همه چی به هم ریخته است. میخانه دار سعی میکند که به تفنگش برسد. قاتل ها شما رو پیدا کردند. تمام سناریو ها به یادماندنی هستند و بدون شک جذاب و هیجانی.
در هرکدام از سناریو ها، هم تعداد و هم سلاح های دشمن از شما بیشتر و بهتر است. تنها یک گلوله می تواند شما را از پا در آورد و با توجه به نمای اول شخص واقعاً این احساس به شما تلقین می شود. همانطور که در ابتدای بازی با یک خط ساده به شما توضیح داده می شود، زمان هنگامی جلو می رود که شما حرکت کنید. اگر شما ساکن ایستاده اید، حرکات و اکشن به شیوه غیرمحسوسی آرام و تقریباً ایستاده اند. یک قدم به جلو بردارید و همه چیز دوباره شروع به حرکت میکند.
سوپرهات، با چسبیدن خیلی دقیق به مفهوم، باعث می شود که بولت تایم، صحنه آهسته ای که می توانید حرکت گلوله ها را ببینید، احساس تازگی بدهد. با پیوند قدرتمندی که بین زمان و فاصله است، این بازی چیزی بیشتر از یک تفنگ بازی صحنه آهسته می شود و پیچیده ترین صجنه های اکشن ممکن می شوند. شما درست از کنار یک گلوله رد می شوید، وسایل دم دستتان را پرتاب می کنید و به سمت جایی که فکر میکنید دشمنتان چند لحظه بعد خواهد ایستاد شلیک میکنید. و این کار ها همیشه جواب میدهند چون قوانین بازی همیشه ثابت است. البته خبری از تعویض خشاب نیست، ولی اگر چیزی را به سمت دشمن پرتاب کنید، سلاحشان از دستشان خارج می شود. جهت گرفتن گلوله باید تفنگ جدید بگیرید. یعنی تفنگ خالی خودتان را به سمت دشمن پرتاب کنید و تفنگ جدیدشان را بگیرید من این کار را هزاران بار انجام داده ام و همیشه احساس خفنی بهم میده !
همانطور که بازی میکنید با تکنیک ها و سلاح ها بیشتر آشنا می شوید. سلاح مورد علاقه من کاتانا هست که بهتون اجازه میده که گلوله ها رو تو هوا دو نیم کنید ! البته یک سری پیچیدگی های خاصی هم هستند، یک تفنگ کمری معلق بیشتر از یک شات گان معلق در هوا پرواز خواهد کرد، که باعث می شود تفنگ کمری را راحت تر بگیرید، قدرت کمتری دارد ولی خب در سوپرهات ، هر تفنگی یک برتری حساب می شود. و البته همانطور که مزیت هست، برداشتن تفنگ، ریسک محسوب می شود. حرکت برداشتن به یک مقدار خاصی از حرکت احتیاج دارد در نتیجه هنگام برداشتن، چون شما حرکت میکنید، دشمن ها و گلوله های آنها هم حرکت خواهند کرد.
هنگامی که تمام این سیستم ها باهم کار میکنند، سوپرهات ترکیبی از حل کردن یک پازل و طراحی یک رقص می شود. اگر قرار باشد از این بازی شکایتی کنیم، می توان گفت که خروجی بازی شدیداً توسط شانس تعیین میشود. اگر بخوایم دقیق تر بگیم، یعنی با نشانه گیری دشمن. حتی یک نقشه مضخرف هم در صورتی که گلوله های دشمن کنارتون نیان رو میشه عملی و موفق کرد. هوش مصنوعی دشمن ها بسیار ابتدایی به نظر میامد – دشمن ها میدوند و شلیک میکنند – که البته زیاد مهم نیست. از نمای دید زندگی واقعی، هر سناریو فقط چند ثانیه طول میکشد. دشمن ها قرار نیست که چیزی جز یک تهدید باشند، که میزان جدی بودن این تهدید به مکان قرار گیری آنها بستگی دارد.
بازی داستان کوتاهی دارد، که برای من دو تا سه ساعت طول کشید تا تکمیلش کنم. وقتی که بازی رو به پایان برسانید، به یک سری چالش ها دسترسی پیدا میکنید. به اندازه کافی سرگرم کننده هستند ولی من احساس نمیکنم که لازم باشه سراغشون برم. لذت بازی برای من، در تجربه کردن هر سناریو برای بار اول و سعی در بی نقص کردن نقشه های رقص پرخشونتم. به عنوان یک بازی شوتر اول شخص، سوپرهات بازی شیک و استایلش و یونیک – و البته کمی سطحی – است. چیزی که سوپرهات رو به چیز ویژه ای تبدیل میکند، ترکیب سیستم ها و داستان بازی است.