ArasH--h.p
کاربر تالار
کاربر تالار
براساس اطلاعات جدید از یک فضاپیمای ناسا، خورشید در کهکشان راه شیری آرام تر از چیزی که پیشتر تصور می شد حرکت می کند، اطلاعاتی که ممکن است تصویر منظومه شمسی کیهان را تغییر دهد
به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر مرزهای بین ستاره ای ناسا از مدار خود دور زمین سرعت ذرات بین ستاره ای که وارد حاشیه منظومه شمسی ما می شوند را 14.5 میلیارد کیلومتر از خورشید اندازه گرفته است.
تیم تحقیقاتی ماهواره کاوشگر مرزهای بین ستاره ای با قرار دادن اطلاعات جدید در مدل های رایانه ای به این نتیجه رسیدند که خورشید با سرعتی حدود 83 هزار و 700 کیلومتر در ساعت حرکت می کند که این اطلاعات به این معنا است که خورشید 11 هزار کیلومتر در ساعت آرام تر از چیزی که تصور می شد حرکت می کند.
این اکتشاف بدین معنا است که مرزهای حفاظتی که منظومه شمسی ما را از سایر بخش های کهکشان جدا می کند از شوک تعظیم برخوردار نیست. شوک تعظیم مرز میان منطقه مغناطیسی اطراف یک جرم فضایی و یک اطراف میانگین است. شوک تعظیم برای ستاره ها مرز میان بادهای ستاره ای آنان و ناحیه درون ستاره ای میانگین (ISM) است.
یافته های جدید این کاوشگر نشان می دهد که سرعت حرکت خورشید حدود 25 درصد کمتر از چیزی است که پیشتر تصور می شد و این سرعت برای شوک تعظیم کافی نیست.
دیوید مک کوماس از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو تگزاس گفت: تاکنون تمام نظریه ها و مدل های منظومه شمسی ما دربرگیرنده شوک تعظیم بود. درحالی که سه دهه روی این مسئله مطالعه می کردیم ، وقتی متوجه شدم که این شوک تعظیم وجود ندارد به شدت شگفت زده شدم.
وی افزود: فقدان شوک تعظیم مسئله مهمی است چرا که این امر القا کننده این مفهوم است که هلیوسفر قوی از چیزی است که پیشتر تصور می شد.
هلیوسفر فضایی تحت سیطره بادهای خورشیدی یا ذراتی است که از خورشید پرتاب می شود به بیان دیگر ناحیه ای است که کل منظومه شمسی، بادهای خورشیدی وتمام میدان مغناطیسی خورشیدی را در بر گرفته است. از این منطقه به بعد فضای بین ستاره ای آغاز می شود.
درک عملکرد هلیوسفر به عنوان محافظی برای اشعه های کیهانی می تواند به دانشمندان کمک کند که امکان وجود حیات در جهان های دیگر را ارزیابی کند.
براساس اظهارات مک کوماس، برخی از محققان اعتقاد دارند که اشعه های کیهانی که از هلیوسفر عبور می کنند می توانند بر جو زمین تأثیر بگذارند چرا که این ذرات با انرژی بالا می توانند یونیزه شده یا از نظر الکتریکی ماده اتمسفر را تغییر دهند که این امر به شکلی گیری ابرهای بلند می شود.
برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که این ذرات می تواند انفجارهای پی در پی یا خاموشی در تاریخ سیاره ما تلقی شود چرا که این تابش بر الگوهای DNA تأثیرگذار است. براساس اطلاعات جدید از یک فضاپیمای ناسا، خورشید در کهکشان راه شیری آرام تر از چیزی که پیشتر تصور می شد حرکت می کند، اطلاعاتی که ممکن است تصویر منظومه شمسی کیهان را تغییر دهد
به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر مرزهای بین ستاره ای ناسا از مدار خود دور زمین سرعت ذرات بین ستاره ای که وارد حاشیه منظومه شمسی ما می شوند را 14.5 میلیارد کیلومتر از خورشید اندازه گرفته است.
تیم تحقیقاتی ماهواره کاوشگر مرزهای بین ستاره ای با قرار دادن اطلاعات جدید در مدل های رایانه ای به این نتیجه رسیدند که خورشید با سرعتی حدود 83 هزار و 700 کیلومتر در ساعت حرکت می کند که این اطلاعات به این معنا است که خورشید 11 هزار کیلومتر در ساعت آرام تر از چیزی که تصور می شد حرکت می کند.
این اکتشاف بدین معنا است که مرزهای حفاظتی که منظومه شمسی ما را از سایر بخش های کهکشان جدا می کند از شوک تعظیم برخوردار نیست. شوک تعظیم مرز میان منطقه مغناطیسی اطراف یک جرم فضایی و یک اطراف میانگین است. شوک تعظیم برای ستاره ها مرز میان بادهای ستاره ای آنان و ناحیه درون ستاره ای میانگین (ISM) است.
یافته های جدید این کاوشگر نشان می دهد که سرعت حرکت خورشید حدود 25 درصد کمتر از چیزی است که پیشتر تصور می شد و این سرعت برای شوک تعظیم کافی نیست.
دیوید مک کوماس از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو تگزاس گفت: تاکنون تمام نظریه ها و مدل های منظومه شمسی ما دربرگیرنده شوک تعظیم بود. درحالی که سه دهه روی این مسئله مطالعه می کردیم ، وقتی متوجه شدم که این شوک تعظیم وجود ندارد به شدت شگفت زده شدم.
وی افزود: فقدان شوک تعظیم مسئله مهمی است چرا که این امر القا کننده این مفهوم است که هلیوسفر قوی از چیزی است که پیشتر تصور می شد.
هلیوسفر فضایی تحت سیطره بادهای خورشیدی یا ذراتی است که از خورشید پرتاب می شود به بیان دیگر ناحیه ای است که کل منظومه شمسی، بادهای خورشیدی وتمام میدان مغناطیسی خورشیدی را در بر گرفته است. از این منطقه به بعد فضای بین ستاره ای آغاز می شود.
درک عملکرد هلیوسفر به عنوان محافظی برای اشعه های کیهانی می تواند به دانشمندان کمک کند که امکان وجود حیات در جهان های دیگر را ارزیابی کند.
براساس اظهارات مک کوماس، برخی از محققان اعتقاد دارند که اشعه های کیهانی که از هلیوسفر عبور می کنند می توانند بر جو زمین تأثیر بگذارند چرا که این ذرات با انرژی بالا می توانند یونیزه شده یا از نظر الکتریکی ماده اتمسفر را تغییر دهند که این امر به شکلی گیری ابرهای بلند می شود.
برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که این ذرات می تواند انفجارهای پی در پی یا خاموشی در تاریخ سیاره ما تلقی شود چرا که این تابش بر الگوهای DNA تأثیرگذار است.
[تصویر مورد نظر حذف شده است]:http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2012/5/12-5-13-105033111.jpg
به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر مرزهای بین ستاره ای ناسا از مدار خود دور زمین سرعت ذرات بین ستاره ای که وارد حاشیه منظومه شمسی ما می شوند را 14.5 میلیارد کیلومتر از خورشید اندازه گرفته است.
تیم تحقیقاتی ماهواره کاوشگر مرزهای بین ستاره ای با قرار دادن اطلاعات جدید در مدل های رایانه ای به این نتیجه رسیدند که خورشید با سرعتی حدود 83 هزار و 700 کیلومتر در ساعت حرکت می کند که این اطلاعات به این معنا است که خورشید 11 هزار کیلومتر در ساعت آرام تر از چیزی که تصور می شد حرکت می کند.
این اکتشاف بدین معنا است که مرزهای حفاظتی که منظومه شمسی ما را از سایر بخش های کهکشان جدا می کند از شوک تعظیم برخوردار نیست. شوک تعظیم مرز میان منطقه مغناطیسی اطراف یک جرم فضایی و یک اطراف میانگین است. شوک تعظیم برای ستاره ها مرز میان بادهای ستاره ای آنان و ناحیه درون ستاره ای میانگین (ISM) است.
یافته های جدید این کاوشگر نشان می دهد که سرعت حرکت خورشید حدود 25 درصد کمتر از چیزی است که پیشتر تصور می شد و این سرعت برای شوک تعظیم کافی نیست.
دیوید مک کوماس از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو تگزاس گفت: تاکنون تمام نظریه ها و مدل های منظومه شمسی ما دربرگیرنده شوک تعظیم بود. درحالی که سه دهه روی این مسئله مطالعه می کردیم ، وقتی متوجه شدم که این شوک تعظیم وجود ندارد به شدت شگفت زده شدم.
وی افزود: فقدان شوک تعظیم مسئله مهمی است چرا که این امر القا کننده این مفهوم است که هلیوسفر قوی از چیزی است که پیشتر تصور می شد.
هلیوسفر فضایی تحت سیطره بادهای خورشیدی یا ذراتی است که از خورشید پرتاب می شود به بیان دیگر ناحیه ای است که کل منظومه شمسی، بادهای خورشیدی وتمام میدان مغناطیسی خورشیدی را در بر گرفته است. از این منطقه به بعد فضای بین ستاره ای آغاز می شود.
درک عملکرد هلیوسفر به عنوان محافظی برای اشعه های کیهانی می تواند به دانشمندان کمک کند که امکان وجود حیات در جهان های دیگر را ارزیابی کند.
براساس اظهارات مک کوماس، برخی از محققان اعتقاد دارند که اشعه های کیهانی که از هلیوسفر عبور می کنند می توانند بر جو زمین تأثیر بگذارند چرا که این ذرات با انرژی بالا می توانند یونیزه شده یا از نظر الکتریکی ماده اتمسفر را تغییر دهند که این امر به شکلی گیری ابرهای بلند می شود.
برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که این ذرات می تواند انفجارهای پی در پی یا خاموشی در تاریخ سیاره ما تلقی شود چرا که این تابش بر الگوهای DNA تأثیرگذار است. براساس اطلاعات جدید از یک فضاپیمای ناسا، خورشید در کهکشان راه شیری آرام تر از چیزی که پیشتر تصور می شد حرکت می کند، اطلاعاتی که ممکن است تصویر منظومه شمسی کیهان را تغییر دهد
به گزارش خبرگزاری مهر، کاوشگر مرزهای بین ستاره ای ناسا از مدار خود دور زمین سرعت ذرات بین ستاره ای که وارد حاشیه منظومه شمسی ما می شوند را 14.5 میلیارد کیلومتر از خورشید اندازه گرفته است.
تیم تحقیقاتی ماهواره کاوشگر مرزهای بین ستاره ای با قرار دادن اطلاعات جدید در مدل های رایانه ای به این نتیجه رسیدند که خورشید با سرعتی حدود 83 هزار و 700 کیلومتر در ساعت حرکت می کند که این اطلاعات به این معنا است که خورشید 11 هزار کیلومتر در ساعت آرام تر از چیزی که تصور می شد حرکت می کند.
این اکتشاف بدین معنا است که مرزهای حفاظتی که منظومه شمسی ما را از سایر بخش های کهکشان جدا می کند از شوک تعظیم برخوردار نیست. شوک تعظیم مرز میان منطقه مغناطیسی اطراف یک جرم فضایی و یک اطراف میانگین است. شوک تعظیم برای ستاره ها مرز میان بادهای ستاره ای آنان و ناحیه درون ستاره ای میانگین (ISM) است.
یافته های جدید این کاوشگر نشان می دهد که سرعت حرکت خورشید حدود 25 درصد کمتر از چیزی است که پیشتر تصور می شد و این سرعت برای شوک تعظیم کافی نیست.
دیوید مک کوماس از موسسه تحقیقات جنوب غربی در سن آنتونیو تگزاس گفت: تاکنون تمام نظریه ها و مدل های منظومه شمسی ما دربرگیرنده شوک تعظیم بود. درحالی که سه دهه روی این مسئله مطالعه می کردیم ، وقتی متوجه شدم که این شوک تعظیم وجود ندارد به شدت شگفت زده شدم.
وی افزود: فقدان شوک تعظیم مسئله مهمی است چرا که این امر القا کننده این مفهوم است که هلیوسفر قوی از چیزی است که پیشتر تصور می شد.
هلیوسفر فضایی تحت سیطره بادهای خورشیدی یا ذراتی است که از خورشید پرتاب می شود به بیان دیگر ناحیه ای است که کل منظومه شمسی، بادهای خورشیدی وتمام میدان مغناطیسی خورشیدی را در بر گرفته است. از این منطقه به بعد فضای بین ستاره ای آغاز می شود.
درک عملکرد هلیوسفر به عنوان محافظی برای اشعه های کیهانی می تواند به دانشمندان کمک کند که امکان وجود حیات در جهان های دیگر را ارزیابی کند.
براساس اظهارات مک کوماس، برخی از محققان اعتقاد دارند که اشعه های کیهانی که از هلیوسفر عبور می کنند می توانند بر جو زمین تأثیر بگذارند چرا که این ذرات با انرژی بالا می توانند یونیزه شده یا از نظر الکتریکی ماده اتمسفر را تغییر دهند که این امر به شکلی گیری ابرهای بلند می شود.
برخی از کارشناسان اعتقاد دارند که این ذرات می تواند انفجارهای پی در پی یا خاموشی در تاریخ سیاره ما تلقی شود چرا که این تابش بر الگوهای DNA تأثیرگذار است.
[تصویر مورد نظر حذف شده است]:http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2012/5/12-5-13-105033111.jpg