KaShKoOl
یه مرد تنها و خسته
کاربر ماندگار
به نام خدا
با توجه به اینکه ممکنه کاربرای عزیز و دوستان گرامی ابهام و سوالاتی رو درباره انواع رلیز ها ، مشخصات و خصوصیت های کیفیت ها و اصطلاحاتی که انکودر ها نسخه انکود شده رو با اون می شناسونن ، داشته باشن ، قصد داریم در این قسمت به شرح این مسائل بپردازیم.
توضیحات رو به دو بخش کیفیت ها و ویرایش ها تقسیم بندی کردیم. در بخش کیفیت ها اصطلاحات مربوطه به کیفیت های منتشر شده رو از بد بد تا بهترین رو شرح خواهیم داد، در بخش ویرایش ها نیز ، ویرایش های مختلفی که ممکنه فیلم ها داشته باشن رو شرح خواهیم داد.
علاوه بر این ها قصد داریم اصطلاحات دیگه رو مانند فرمت های ویدئو و صوت رو هم شرح بدیم ایشالا در آینده ای نزدیک تا مجموعه ای خوب و غنی از اطلاعات برای هر مخاطبی داشته باشیم
نوشته های زیر برگرفته از معتبر ترین منابع و مقاله های خارجی زبان هست + دونستنی هایی که در اثر تجربه بدست اومده . اما از اونجایی که متن زیر عاری از نقص نیست ، تاپیک باز هست برای نظر، پیشنهاد و یا حتی بحث. تا کمک کنید که متن هر چه غنی تر بشه و مجموعه بی نظیری رو در بین سایت ها ایرانی داشته باشیم.
"کیفیت های و نسخه های فیلم"
نسخه Cam :
در این نسخه ، تصویری که ما داریم توسط یک دوربین فیلم برداری دستی (هندی کم) از فیلم پخش شده روی پرده سینما گرفته شده. غالباً امکان استفاده از پایه برای دوربین نیست در این نسخه و لرزش دست فیلم بردار محسوسه برای ما. در نتیجه کیفیت بسیار ضعیفی رو به عنوان خروجی مشاهده می کنیم ما. احتمالاً سایه تماشاگری که قصد بیرون رفتن داره یا بچه ای که در حال بازیگوشیه و روی پرده سینما افتاده رو هم ممکنه شاهد باشیم. همچنین در برخی موارد همه دقایق فیلم از یه زاویه فیلمبرداری نمیشه و فیلمبردار تغییر جا میده !
با توجه به اینکه صدا از روی میکروفون دوربین ضبط میشه از لحاظ صدا نیز کیفیت بسیار ضعیفی رو داریم. ممکنه صدای صحبت تماشاگرا ، خنده و گریه و حتی چیپس خوردن نفر بغل دستی فیلمبردار هم به گوش ما بخوره در حین دیدن این نسخه.
اگه شانس داشته باشیم و سالن خالی باشه کیفیت صدا و تصویر بهتری رو می تونیم داشته باشیم در این نسخه.این نسخه پایین ترین کیفیت یک فیلم هست و بلافاصله بعد از اکران یه فیلم در یک سینما روی وب در دسترس کاربرا هست.یک هم خانواده هم داره این نسخه به نام نسخه HDCam ، همونطور که از اسمش پیداست این نسخه توسط یک دوربین HD فیلم برداری شده و کیفیت تصویر خروجی کمی بالاتر هست.
اینم باید گفته بشه که معمولاً این نسخه تو ابعاد 480p منتشر میشه ، اما ممکنه ابعاد 720p هم منتشر بشه براش. همونطور که مشخصه فقط عرض و ارتفاع بیشتری داره.
نسخه TS یا TeleSync:
این نسخه مث نسخه Cam هست ، با این تفاوت که صدای فیلم رو از یک خروجی جداگونه دریافت می کنن. معمولاً این صدا توسط پایه میکروفونی که روی صندلی های دور از تماشاگرا یا عموماً صندلی های مخصوص افراد کم شنوا که نزدیک به پرده و خروجی های صدای سالن قرار داره ، بدست میاد.
بنابراین صدای بهتری نسبت به کیفیت Cam رو داریم ما. در بعضی موارد این نسخه در یک سالن خالی توسط دوربین های حرفه ای تری و روی پایه دوربین و یا از زاویه پروژکتور که همون اتاقک آپارتچی سینما هست ، فیلم برداری میشه که خروجی تصویر بهتری رو ما شاهد هستیم و لرزش رو هم که در کیفیت Cam داریم رو اینجا نداریم.
اگر برای تصویر برداری از دوربین های HD استفاده کنن ، سورس بوجود آمده HDTS نام میگیره.
ممکنه این نسخه نیز در ابعاد 720p منتشر بشه. باید این مورد رو همیشه به یاد داشت که آوردن واژه 720p کنار هر نسخه ای ، دلیل بر با کیفیت بودنش نیست و فقط اشاره به ابعاد بزرگ تر تصویر داره.
نسخه TC یا TeleCine :
نسخه ای که از روی نگاتیو موجود در آپارت سینما که به صورت آنالوگ هست ، نسخه ای دیجیتال رو عرضه می کنه. این تبدیل آنالوگ به دیجیتال با سخت افزار مخصوصی انجام میشه. کیفیت مسلماً خیلی قابل قبول هست اما دو عیب بزرگ داره تهیه این نسخه و اونم اینکه سخت افزار این کار گرون هست ، تبدیل کردن هم کاربلدی تبدیل کننده رو می طلبه و معمولاً کیفیت ها بسته به شخص تبدیل کننده متفاوت در میاد. از این رو بسیار کم کاربر داره این نسخه امروزه.
نسخه DVD-Scr یا DVD-Screener :
این نسخه از روی DVD فیلم تهیه میشه. این DVD برای جشنواره ها و منتقدین و کارشناسان سینما تهیه شده و در طول فیلم ما روی تصویر شاهد نوشته ای با مضمون " Do Not Copy " رو می بینیم و یا یک شمارشگر زمان.
این نسخه از نسخه DVD اصلی فیلم که رسماً منتشر خواهد شد کمی پایین تر هست معمولاً. البته مواردی هم هست که به همون اندازه کیفیت داره. همچنین صحنه های اضافی و پشت صحنه و ... که در DVD اصلی فیلم هست رو نیز در این نسخه نمی بینیم.
نسخه ای مشابه این نسخه با عنوان Scr نیز ممکنه منتشر بشه ، نسخه Scr همانند نسخه DVD-Scr هست با این تفاوت که روی VHS یا همون نوار های ویدئویی خودمون پخش میشه و ابعاد به صورت 3:4 هست برای این نسخه. البته این نسخه جدیداً منتشر نمیشه و جای خودش رو تقریباً به نسخه DVD-Scr داده.
نسخه HVS Rip :
نسخه دیجیتالی یک فیلم که قبلاً روی VHS قرار داشت رو میگن که طی یک کپچر با سخت افزار مخصوص بدست میاد.
نسخه WP یا WorkPrint :
نسخه ای از فیلم که قبل از تمام شدن تولید کامل و تدوین فیلم تهیه شده رو شامل میشه. نسخه تقریباً ناقصی از فیلم هست که بیشتر به درد تهیه کننده های پشت صحنه فیلم ها می خوره تا کس دیگه ای. به طور مثال ممکنه در این نسخه پرده های آبی موجود در فیلم که بعد ها قراره روی اون تصویر بزارن مسئولین جلوه های ویژه فیلم نیز رو هم مشاهده کنید. همچنین ممکنه شامل صحنه هایی باشه که در نسخه نهایی نیست و از این دست از موارد. کیفیت این نسخه هم از خوب خوب هست تا بسیار ضعیف.
نسخه PPV یا Pay Per View :
این نسخه معمولاً برای فیلم هایی که هنوز نسخه Scr یا DVD شون منتشر نشده اما نسخه ای از اونها برای نمایش در هتل ها موجوده. کیفیت این نسخه هم در حد متوسط هست به طور معمول.
نسخه Webrip :
نسخه Webrip در واقع نسخه ای هست که از روی منابع آنلاین ، نظیر Mtv و یا دیگر شبکه ها که سیستم پخش آنلاین رو روی وب دارن و یا منابع از این دست ، انکود میشن. چون فقط در این وب سایت ها ویدئو استریم میشه ، یعنی قابلیت دانلود و دریافت مستقیم وجود نداره، ویدئو از طریق کپچر کردن توسط نرم افزار های تصویر برداری بدست میاد. افت کیفیت بسیاری رو شاهد هستیم هر چند کیفیت منبع خوب و قابل قبول باشه اما چون عمل انکود مجدد اتفاق می افته کیفیت خیلی پایین تر از منبع بدست میاد.
در بسیاری از فیلم هایی که به این صورت منتشر میشن چون منابع شبکه های تلویزیونی آنلاین هست زیرنویس و تگ شبکه و ... هم به تصویر خروجی اضافه میشه و در نتیجه نسخه ای نه چندان خوب رو نتیجه میده.
نسخه DVDRip :
نسخه تهیه شده از DVD نهایی یک فیلم که توسط کمپانی منتشر میشه رو DVDRip گفته میشه. یکی از بهترین نسخه هایی هست که از فیلم منتشر میشه و کیفیت صدا و تصویر بسیار خوبی داره. مسلماً نسخه ای که از روی این DVD انکود میشه هم کیفیت صدا و تصویر قابل قبولی رو خواهد داشت
نکته ای که در این نسخه باید توجه داشته باشیم ناحیه بندی ها یا همون Regions ی هست که DVD به طور خاص برای اون ناحیه منتشر میشه. در این نسخه کشور های دنیا به 6 ناحیه تقسیم میشن که ناحیه ها به صورت زیر هست :
R1 : آمریکا و کانادا
R2 : خاورمیانه ، اروپا ، ژاپن
R3 : آسیای شرقی ( کره ، تایلند و ... )
R4 : استرالیا ، نیوزیلند ، کشور های حوزه دریای کارائیب و آمریکای جنوبی
R5 : هند ، آفریقای مرکزی و جنوبی و روسیه
R6 : چین
تفاوت این درجه بندی ها در سه فاکتور مهم هست ، اول اینکه میزان درجه خشونت و درجه صحنه های جنسی DVD ها در این نسخه ها تفاوت داره با هم. به طور مثال صحنه های داره خشونت و صحنه های جنسی در R2 که مخصوص خاورمیانه هست حذف میشه
تفاوت دوم زبان این نسخه ها هستن که هر کدوم مناسب با منطقه خودش منتشر میشه.
تفاوت دیگه زمان انتشار این نسخه ها هست. به طور مثال R5 زودتر از بقیه مناطق منتشر میشه.از این رو شما همیشه فیلم هایی رو با عنوان R5 می بینید. چون نسخه R5 دارای تفاوت های اساسی با بقیه مناطق هست ، به صورت جداگونه بهش می پردازیم.
نسخه R5 یا R5 Line:
R5 به طور مستقیم از طریق تبدیل آنالوگ به دیجیتال نگاتیو فیلم بدون هر گونه دستکاری تهیه میشه. در واقع همون TeleCine که بالاتر توضیح دادیم اما به صورت حرفه ای ، با سخت افزار های پیشرفته که در نتیجه کیفیت بسیار خوبی رو در خروجی قرار میدن. تصویر در واقع همون تصویر موجود در DVD-Scr هست اما بدون هر گونه تگ و نوشته ای.
اما این نسخه از فیلم ها چون زبان اونها غیر انگلیسی هست ، اگه در دی وی دی صدای انگلیسی تعبیه نشده باشه که اکثراً هم نشده ، صدای انگلیسی رو از یه منبع خارجی که قبلاً آماده شده رو دریافت کرده و روی این کیفیت قرار میدن و منتشر میکنن. در این صورت کلمه Line به R5 در عنوان اضافه میشه و عنوان کیفیت R5 Line معرفی میشه.
پس کیفیت R5 از نظر تصویر در حد خوب و قابل قبولی هست اما صدای اون در حد Cam و یا TS هست.
نسخه HDTv یا High Difinition Television:
این نسخه از روی خروجی تلویزیون های اچ دی (کابلی یا ماهواره ای) نهیه میشه. معمولاً لوگوی شبکه و یا اعلام برنامه ها که به صورت زیرنویسه رو روی تصویر مشاهده می کنیم ما. بیشتر سریال ها به این صورت منتشر میشن امروزه. و البته بعضی فیلم ها.
HDTV دارای کیفیت خوبیه و در خیلی از موارد از نسخه DVDRip می تونه بالاتر و با کیفیت تر باشه.
نسخه ی دیگه ای که از خانواده TV ها هستنسخه PDTV که مخفف Pure Digital Television هست نام داره. PDTV ها توسط یک کپچر موجود روی کامپیوتر ذخیره سازی میشن که کیفیت خوبی رو مسلماً دارا هست.
تفاوت HDTV با PDTV عموماً در رزولوشن اون ها هست. PDTV به صورت 480p و HDTV ها به صورت 720p,1080p و ... منتشر میشن. از نظر سورس هم HDTV دارای برتری هست به نسخه PDTV.
این نکته رو هم باید توجه داشته باشیم که سورس غیر HD هم می تونه داشته باشه این نسخه ها که به اون TV-Rip میگن عموماً. البته تقریباً ر وبه انقراضه این نسخه و کاربردی دیگه ندارن به اون صورت.
نسخه Web-DL :
در این نسخه ، فایل بدست آمده از منابع انلاینی که قابلیت دانلود رو دارن مثل iTunes و Amazon و ... بدون هیچ گونه انکود شدن و دخل و تصرفی دریافت میشن. تصاویر بدون هرگونه تگ ، زیرنویس و نوشته هست. و کیفیت صدای بسیار خوبی رو هم داراست
تفاوت این نسخه با نسخه Webrip در این هست که این نسخه بدون هر گونه انکود شدن و به صورت مستقیم دریافت میشه اما در نسخه Webrip انکود صورت میگیره. پس مطمئناً نسخه Web-DL بسیار بالاتر از Webrip هست.
تقریباً بعد از کیفیت Bluray این نسخه بهترین نسخه برای مشاهده فیلم و یا سریال هست.
نسخه BDRip یا Bluray Disk Rip :
بلوری بهترین کیفیت نهایی از یک فیلم هست که کمپانی برای شبکه خانگی منتشر کرده. نسخه BDRip نسخه ای هست که به صورت مستقیم از دیسک بلوری انکود و منتشر میشه. کیفیت تصویر و صدای این نسخه بسیار بالا هست.
نسخه HDRip :
مشابه نسخه BDRip هست در اکثر مواقع ، البته ممکنه سورس های دیگه هم غیر از بلوری داشته باشه. این نسخه تقریباً دیگه کمتر استفاده میشه و رو به انقراضه.
نسخه Brrip یا Bluray Rip :
این نسخه از روی نسخه های کم حجم تر شده دیسک بلوری انکود میشه. تفاوت این نسخ با نسخه بالا این هست که نسخه BDrip به صورت مستقیم از روی دیسک بلوری انکود میشه اما در نسخه Brrip فایل انکود شده از روی یک فایل کم حجم تر شده انکود میشه.
این عمل به این دلیل هست که انکود کردن یک فایل کم حجم تر به طور مثال 15 گیگ بسیار راحت تر هست تا انکود کردن فایل دست نخورده دیسک بلوری که حجمی بالای 30 گیگ رو دارا هست.
از نظر کیفیت نسخه BDRip با کیفیت تر هست از Brrip ، اما متداول نست معمولاً. و محبوبیت Brrip بیشتر هست.
نسخه RC Bluray :
تو این نسخه ها با استفاده از فناوری DRM ، دیسک ها کدبندی میشن. برای دیسک های بلوری کد های A , B , C تعریف میشن.
کاربرد کد ها در این هست که هر کدوم از این کد ها محدود می کنه پخش اون دیسک رو به نواحی که بهش تعلق داره فقط و فقط.
کد A شامل آمریکای شمالی و مرکزی و جنوبی و کره و ژاپن و به طور کلی آسیای شرقی هست
کد B اروپا ، خاورمیانه، آفریقا، استرالیا، نیوزیلند رو شامل میشه
کد C روسیه ، هند ، چین و بقیه جاهای دنیا هست.
بنابر این دیسک بلوری یک فیلم که کد RC ش ، A باشه در کشور های ذکر شده قابلیت پخش بر روی دیسک پلیر های خانگی، کامپیوتر ها و .. رو داره.
لازم به ذکر هست که اگه کدی تعریف نشده باشه و RC به تنهایی اومده باشه، در همه جای دنیا قابلیت پخش برای دیسک لحاظ شده
نکته مهم این نسخه این هست که ربطی به کیفیت نداره این محدودیت، فقط جهت مدیریت عرضه ، کپی رایت و محتوای دیسک و قیمت و ... تعریف میشه این محدودیت.
نسخه 3D :
انواع نسخه های سه بعدی بدین صورت هست :
نسخه HSBS یا Half Side By Side :
این نسخه معمولاً در رزولوشن 1920x1080 ارائه میشه و در اون تصویر کلی به دو تکه چپ و راست تقسیم و کنار هم قرار می گیره، ابعاد هر کدوم از تکه ها بعد از تقسیم به 960x1080 میشه. لازم به ذکر هست که این فرمت هنگام پخش یکپارچه میشه توسط سیستم پخش سه بعدی و به صورت سه بعدی با عینک مخصوص قابل تماشا هست
نسخه H OU-SBS یا Half Over-Under Side By Side :
همانند نسخه بالا هست با این تفاوت که دو تیکه شدن به صورت بالا و پایین هست نه چپ و راست. ابعاد هر کدوم از این تکه ها هم 1920x540 هست.
نسخه SBS یا Full SBS :
این نسخه ، بر خلاف نسخه های بالا ، تقسیم شدن اتفاق نمی افته، روال بدین صورت هست که دو تا تصویر از ابعاد کامل فیلم کنار هم قرار میگیرن، بدون هیچ گونه کوچک و بزرگ شدن. طبیعی هست که رزولوشن اینگونه تصاویر از عرض دو برابر باید بشه، به عبارتی اگه رزولوشن نسخه غیر سه بعدی فیلم 1920x1080 باشه ، نسخه سه بعدی SBS ش ، 3840x1080 میشه. مسلماً در این حالت فایلی حجیم و صد البته با کیفیت خواهیم داشت.
البته این گونه نسخه ها عمومیت زیاد نداره. پلیر های خاص و تلویزیون های خاصی رو می طلبه ، از این رو زیاد فراگیر نشده.
نسخه IMAX یا Image Maximum :
نسخه های آی مکس ، نوع خاصی از فیلمبرداری فیلم رو شامل میشن که فیلم برا نمایش در پرده های بسیار بزرگتر از پرده های معمولی آماده میشه.
اینو بدونید که پرده های IMAX در حالت استاندارد به 22 در 16 متر میرسه که مسلماً ابعاد خیلی بالاتری نسبت به پرده های معمولی دارن ، بنابراین باید رزولوشن خیلی خیلی زیاد تری نسبت به فیلم های معمولی داشته باشه. که این مورد برمیگرده به نوع نگاتیو استفاده شده در فیلمبرداری. برای اطلاع بدونید که دوربین های 35 میلی متری قادر به نمایش 6 هزار خط افقی روی نگاتیوشون هستن ، اما دوربین های 70 میلی متری پرسرعت مخصوص IMAX این عدد رو به 18 هزار رسونده. (دوربین های 70 میلیمتری معمولی با 70 میلیمتری استفاده شده در آی مکس فرق داره ها!!). یعنی شما به طور مثال در یک قاب با ارتفاع 2 متر، به جای شیش هزار خط کنار هم ، 18 هزار خط از اون رو می تونید رسم شده ببنید !
حالا که این اطلاعات اولیه رو می دونید می رسیم به خود نسخه،
نسخه IMAX ی که عرضه میشه روی دیسک های بلوری ، در واقع فیلمی هست که از خود سورس IMAX انکود شده نه یه سورس معمولی که با توجه به رزولوشن بسیار بسیار بالا ی سورس،کیفیت خوبی نیز داریم نسبت به نسخه های دیگه.
بد نیست بدونید که توی این نسخه ها ، دو جور رزوبوشن می بینید توی تصویر. یعنی فیلم رو بعضی وقتا تمام صفحه و بعضی وقتا هم دارای نوار سیاه بالا و پایین می بینید. این حالت به دلیل این هست که معمولاً تعداد معدودی از صحنه ها با دوربین IMAX فیلم برداری میشن و بقیه با دوربین 35 میلی متری فیلم برداری میشه. و از اونجایی که نسبت طول به عرض هر کدوم از این نگاتیو های 35 و 70 میلی متری فرق داره با هم ، یکی از نگاتیو ها یا بریده میشه یا اینکه جمع میشه و به صورت جعبه داخل قاب قرار می گیره. (بیشتر حالت دوم رو انجام میدن انکودرا البته)
یه نکته هم درباره صوت این نسخه ها هست، نسخه های IMAX در صوت شون اصلاً فشرده سازی ندارن ، بنابراین کیفیت بسیار خوبی دارن و بسیار طبیعی هست صدای این نسخه ها اما توی سینما !! با توجه به اینکه توی خود انکود مجبوراً فشرده سازی باید انجام بشه تا حجم کمی توی خروجی داشته باشیم ، این وضوح و کیفیت صدا رو نخواهیم داشت.
"ویرایش های مختلف فیلم"
ویرایش Theatrical Cut :
نسخه معمولی فیلم که روی پرده در حال نمایش هست رو با این نام شناخته میشه اغلب.
ویرایش Extended Cut :
نسخه ی کامل تر فیلم که صحنه های حذف شده کمتری داره یا اصلاً نداره. نسخه کاملی از فیلم هست که منتشر میشه و مدت زمان اون طبیعتاً بیشتر از نسخه ای هست که روی پرده سینما پخش شده.
پس وجود نسخه اکستندد به معنای این هست که فیلم حاوی صحنه های حذف شده ای هست . دلایل مختلفی هم می تونه داشته باشه این حذف شدن. ممکنه کپانی تشخیص بده که موفقیت فیلم در گیشه سینما با حذف چند صحنه بهتر خواهد شد. یا کارگردان بخواد تصمیم بگیره انتهای فیلم خوبتر با بدتر تموم بشه و متعاقباً اقدام به حذف صحنه هایی می کنه برای رسیدن به این هدف. ممکنه به دلیل اهدای درجه سنی خاصی به فیلم صحنه های خشن یا جنسی موجود رو حذف کنه. در بیشتر موارد اما به خاطر کوتاه تر شدن فیلم و افزوده شدن بر تعداد نمایش های فیلم در یک روز دلیل اصلی حذف صحنه ها هست.
نسخه های Director Cut , Spcial Edition نیز به همین صورت براشون معتبره موارد بالا. هر چند ممکنه یک فیلم در هر سه نسخه (Extended , Theatrical , Director Cut) منتشر بشه و متفاوت باشه با هم این سه نسخه.
ویرایش Unrated :
ممکنه برای دریافت درجه سنی از MPAA کارگردان محبور به حذف صحنه های که محتوای خشونت و جنسی داره باشه. در این حالت کارگردان با حذف این صحنه ها نظر این موسسه رو تامین می کنه و در کنارش نسخه ای با عنوان Unrated منتشر می کنه ، این نسخه در واقعا حاوی صحنه هایی هست که درجه بندی نشده توسط MPAA.
ویرایش Limited :
این ویرایش به این معناست که این نسخه از فیلم به صورت محدود در چند شهر ایالات متحده اکران شده و به صورت جهانی یا سراسری اکران نشده هنوز. معمولاً سالن های نمایش کمتر از 500 هست در این حالت.
ویرایش Proper :
بدین معنی هست که نسخه های قبلی یک فیلم خاص ، کیفیت ضعیف و بدی داشتند ، یا ناقص و دارای عیب بودن ، و این نسخه یعنی Proper وضعیت بهتری نسبت به قبلی ها داره و یا عیب قبلی ها رو برطرف کرده.
ویرایش Repack :
همانند نسخه Proper هست این ویرایش.
ویرایش Cropped :
این نوع از ویرایش ها ، اکثراً در مورد فیلم هایی به کار میره که زیرنویس هاردکد دارن روی سورس هاشون. انکودر در این موقعیت ، اقدام به بریدن تعدادی پیکسل به صورت ردیفی از پایین فیلم می کنه. فیلم در این حالت از رزولوشن اصلی در اومده و غیر استاندارد میشه. اما زیرنویس دیگه نمایش داده نمیشه روی فیلم چون ناحیه پایینی که زیرنویس روی اون بود برداشته شده از روی فیلم
ویرایش Untouched :
نسخه کامل که در قالب دیسک بلوری عرضه میشه هست این ویرایش. یعنی تمام صحنه های اضافی (Extras) و پشت صحنه و زبان های مختلف و زیرنویس ها و منو و چیز های از این دست رو شامل میشه. این محتوا در قالب یه فرمت یا بهتره بگیم کانتینر مثل m2ts و در حالت معمول Mkv منتشر میشه.
ویرایش Remuxed :
این ویرایش مثل نسخه Untouched می مونه با این اختلاف که Remux کننده ، صحنه های اضافه (Extras) زیرنویس های اضافه و زبان های غیر ضروری (اونطور که خودش تشخیص میده) رو از روی فیلم حذف می کنه. در نتیجه حجمش کمتر هست اما کیفیت صدا و تصویر اصلاً دست نمی خوره.
ویرایش Retail :
این ویرایش ، از روی سورس Retail یک دیسک (بلوری/ دی وی دی) انکود میشه. سورس Retail سورسی هست فیزیکی(دیسک) که به فروشگاه های خاص(عرضه اختصاصی) عرضه میشه به طور معمول. ویژگی این سورس این هست که نسخه ی کاملی هست و ممکنه(ممکنه!) فرق هایی با نسخه های مثل Limited ، آی تیونز (وب دی ال) و CAM ، نسخه های بریده شده و ... داشته باشه.
ویرایش Remastered :
در این ویرایش ، نگاتیو اصلی فیلم مجددا در رزولوشن های بسیار بالا (حداقل 2048p و حداکثر 8000p) اسکن میشود. فایل اسکن شده ی این فیلم ها معمولاً چندین ترابایت حجم داره ! بعد از اسکن ، با استفاده از نرم افزار های خاص ، خش ها و نقطه های غبار مانند موجود روی فیلم را در حد امکان کاهش میدهند و یا به طور کلی از بین می برند. همچنین تصحیح رنگ های فیلم و نزدیک کردن اونها به رنگ ها واقعی نیز فرایندی هست که طی میشه.
علاوه بر این فرایند مشابهی هم روی صوت فیلم صورت میگیره و سعی میشه نویز ها و صدا های محیطی اضافه حذف بشود. صدای دیالوگ های فیلم نیز از نظر بلندی و کوتاهی بررسی میشود و حتی الامکان به بهترین شکلی که قابل شنیدن باشد ویرایش میشود. ممکن هست افکت های صوتی نیز به فیلم ها اضافه بشه. در بیشتر موارد صداها لایه بندی نیز میشه و نهایتاً در خروجی صدای چندکاناله ای رو خواهیم داشت.
کدک (Codec) چیست؟
اکثر فایل های ویدیویی مانند عکس هایی که با دوربین شکار می کنید فشرده شده هستند تا فضای کمتری را اشغال کنند. اگر به همین 2 سال پیش نگاه کنید، وسایل ذخیره سازی دیجیتال اینقدرها هم پیشرفته و قدرتمند نبودند و بشر واقعا به فشرده سازی فایل های خود نیاز مبرم داشت. یک دیسک Blu-Ray معمولا ظرفیتی معادل 30 تا 50 گیگابایت دارد که اگر بخواهید فایلی با این حجم را دانلود کنید یا بر روی دیسک سخت خود ذخیره کنید، احتمالا به کمبود فضا مشکل برخواهید خورد مگر اینکه به معدن هارد دیسک دسترسی داشته باشید. به همین منظور و در راستای کاهش حجم فایل های ویدیویی، آنها را فشرده می کنند تا با کمی افت کیفیت که معمولا قابل تشخیص هم نیست، حجم فایل ها چندین برابر کاهش یابد.
یک کدک وظیفه فشرده سازی و یا برعکس آن یعنی بازگرداندن به حالت اولیه (Decode) را انجام می دهد. یک کدک بر اساس قانون خاصی فایل ویدیویی شما را تفسیر کرده و آماده پخش برروی صفحه نمایشگر می کند. بر روی کامپیوترهای شخصی و در واقع در سیستم عامل خود، معمولا تعدادی از کدک ها را به طور پیش فرض دارید. اگر به کدک های بیشتری نیاز داشته باشید می توانید آنها را جداگانه دانلود و نصب کنید یا اینکه از نرم افزارهای پخش مثل VLC و یا K-Lite Codec Pack استفاده کنید. این پلیرها در دل خود مجموعه کاملی از کدهای مختلف را داشته و به این ترتیب از پس پخش اکثر فرمت های صوتی و ویدیویی برمی آیند. اگر قرار باشد یکی از این ها را به شما پیشنهاد کنیم، نرم افزارهای پخشی مثل VLC یا KM Player بهتر و راحت تر از نصب کدک ها بصورت جداگانه هستند.
تعدادی از کدک ها رایج:
FFmpeg: شامل فرمت هایی مثل MPEG-2 است که برای ذخیره سازی در DVD ها مورد استفاده قرار می گیرد یا فرمت MPEG-4 که در فروشگاه iTunes توسط اپل و یا در برخی از سرویس های اشتراک گذاری ویدیو آنلاین بکار گرفته می شود.
DivX: که با انواع مشخصی از فایل های MPEG-4 کار می کند و معمولا برای تبدیل دی وی دی ها در دوران قبل از روی کار آمدن فرمت های HD استفاده می شد.
XviD: که در حقیقت نسخه متن باز DivX به شمار می رود و در فضای آنلاین و مخصوصا اشتراک گذاری غیرمجاز محتوا بسیار محبوب است. حجم فایل های XviD با همان کیفیت DVD تقریبا یک سوم فایل اصلی است.
X264: که معمولا به منظور فشرده سازی ویدیوهای H.264 به کار می رود ( که معمولا با عنوان MPEG-4 AVC شناخته می شود) و عموما با ویدیوهای HD سر و کار دارد.
نسخه کم حجم (x265 HEVC) : این نسخه با بهره گیری از آخرین فناوری روز ، ضمن کاهش حجم فیلم تا ۵۰% ، بالاترین کیفیت را همانند گذشته به شما ارائه مینماید . با توجه به تازگی این تکنیک در دنیا ، هم اکنون نرم افزارهای کمی از آن پشتیبانی میکنند ، برای پخش در رایانه میتوانید از نرم افزار PotPlayer استفاده کرده و یا بسته ی کدکK-Lite را نصب نمایید . همچنین برای نمایش در تلویزیون ها میبایست نرم افزار دستگاه را بروزرسانی فرمایید .
منبع : ایران فیلم iranfilm