A.Shadow
مدیر کل تالار
مدیریت کل تالار
مطلب فوق العاده ی زیر نوشته ی دکتر آنتونی متیویر (Anthony Metivier) هست که خوندنش رو به شما توصیه می کنم.
من حدود 15 سال یک حفظ کننده بودم و این یعنی در این راه اشتباهات زیادی مرتکب شدم.
اما هر اشتباه، به من درسهای زیادی آموخت. درواقع آنها اشتباه نبودند. عمل کردن همیشه درست است، به شرط آن که از خطاهای خود درس بگیرید.
شما که در حال خواندن هستید ممکن درابتدای این راه باشید و دنبال الهام گرفتن از متخصصان حافظه هستید. و یا شاید هیچگاه از این تکنیک ها استفاده نکرده اید، اما به آنها اهمیت می دهید چون دانش آموزانی در خانه ی خود دارید و می دانید که این تکنیک ها چه کمک بزرگی به آنها می کند.
این به معنای آن است که هرکسی باید به قدرت این تکنیک ها اهمیت بدهد، و اگر شما علاقمند به استفاده از اینها هستید، نه فقط برای حفظ کردن اطلاعات، بلکه برای افزایش کیفیت ذهنتان، هشت نکته هست که من در طی این مسیر آموخته ام و می خواهم با شما در میان بگذارم.
1- هرروز حفظ کنید. حتی آخر هفته ها. می دانم که سرتان شلوغ است ــ سر من هم شلوغ است! اما مهم نیست چه اتفاقی می افتد. من هرروز چیزی را حفظ می کنم، حتی اگر برای تمرین باشد. هرچند من معمولاً پروژه هایی برای انجام دادن دارم که لازم است اطلاعات جدیدی را حفظ کرده و به آموخته های قبلی ام اضافه کنم. حفظ کردن روزانه یک عادت خواهد شد. برای اینکار نیازی نیست که از قبل برنامه ریزی کنید. بلکه خود به خود انجام می شود. و وقتی این کار را به عنوان یک عادت روزانه انجام دهید، بسیار ساده تر خواهد شد. اگر فکر می کنید که ترسناک است، به من اعتماد کنید. بعد از یک هفته از خودتان خواهید پرسید که چرا فکر می کردم استفاده از تخیلم به این شکل کار سختی است. این درست شبیه توضیح دادن یک چیز جالب به دوستتان است. با این تفاوت که شما با خودتان حرف می زنید و به ذهنتان اجازه می دهید هرچیزی را که مایلید به خاطر آورد.
2- یادداشتی از چیزهایی که حفظ می کنید داشته باشید. اول اینکه، می توانید دقت خود را در حفظ اطلاعات بررسی کنید. و دوم، می توانید پیشرفت خود را ببینید. همانطور که یک نویسنده چرک نویس های خود را که برای ایجاد یک شاهکار ادبی مورد استفاده قرار گرفتند، و همچنین کتاب خود را برای بررسی پیشرفتش در طول زمان نگه می دارد. این تمرین حفظ کردن را تبدیل به مکالمه ای بزرگ با خودتان می کند. چیزهای زیادی درباره اینکه واقعا که هستید و چه قدر نظم و انضباط دارید خواهید آموخت.
3- قصر حافظه و تصاویر خود را ساده نگه دارید. در ابتدا، حفظ کنندگان عادت دارند که بسیار شلوغ کاری کنند. آنها هرچیزی را که در جهان وجود دارد داخل می کنند. این کار بار ادراکی اضافه را به شما تحمیل می کند و نتیجه ی معکوس دارد. حقیقت این است که اگر تصویر خود را درست بسازید ( بزرگ، درخشان، پر جنب و جوش، رنگارنگ و پر از حرکت )، نیازی به تصاویر زیاد ندارید. بعد از مدتی تبدیل به نوعی آرامش ذهنی می شود. قدرت زیاد در فضای کم قرار دارد.
4- برای حفظ کردن قصد خاصی داشته باشید. این لازم نیست که حتما یک هدف باشد، اما باید به ندرت فقط به خاطر تمرین، تمرین کنید. به این خاطر که می توانید تمام تمرین های مورد نیاز خود را با حفظ کردن اطلاعات مخصوصی که به محدوده ای از دانش شما که می خواهید در آن استاد شوید مرتبط است، انجام دهید. علاوه بر این، وقتی روی پروژه های بزرگ برای تمرین کردن کار می کنید، هنر تمام کردن پروژه های بزرگ را نیز یاد می گیرید.
5- همیشه می توانید قصرهای حافظه ی جدید بسازید. بسیاری از مردم از چیزی که من «کمبود قصر حافظه» می نامم رنج می برند. این یعنی که آنها نگرانند مبادا ایستگاه هایشان تمام شود. در داخل هر قصر حافظه این حقیقت دارد. اما در جهان چه؟ امکان ندارد. میلیاردها ساختمان در جهان وجود دارد: رستوران ها، تئاترها، خانه ها، مساجد، ایستگاه های پلیس ... درِ بسیاری از آنها به روی شما باز است. مطمئناً، بعضی از آنها نیاز به کمی پول دارند، اما همیشه دوبرابر مقداری را که خرج می کنید، با تبدیل کردن آن مکان به قصر حافظه به دست می آورید. هیچ ساختمانی را حفظ نشده نگذارید.
6- ترس کشنده ی ذهن است. بسیاری از افراد حفظ نمی کنند چون می ترسند که عمل نکند. این پایان ماموریت است. هرچیزی که به طور فعال برای آن تلاش نکنید هرگز عمل نخواهد کرد. و اگر تلاش کردید، هرگز بهتر از وقتی نمی شوید که ادامه می دهید. فکر می کنم بسیاری از مردم که قدرت بهبود حافظه ی خود را چشیده اند، به دلیل مسئولیتی که برایشان ایجاد می شود، از موفقیت خود به وحشت افتادند. فقط تمام کارهایی را که می توانید با مهارت های پیشرفته ی حافظه انجام دهید تصور کنید. بیش از اندازه است. اما ترس از موفقیت غیر منطقیست. اگر به جایی که حفظ کنندگان می روند، بروید، چیزهای مثبت بسیار زیادی در انتظارتان است.
7- تعلل سمی نیست. یکی از بهترین چیزهایی که درباره ی تعلل یاد گرفتم از اکارت تول بود.او اشاره می کند بدترین چیزی که درباره ی تعلل وجود دارد، این است که مردم از آن لذت نمی برند. عجیب به نظر می رسد درست است؟ اما حقیقت دارد. همه ی ما پاهای خود را روی چیزهای مخصوصی می گذاریم و تمام اوقات روی آنها پافشاری می کنیم. با این حال اگر با تعلل مانند یک مسئله ی اجتناب ناپذیر رفتار کنید، خیلی زود به بازی برخواهید گشت.
(توضیح مترجم: تعلل تمرین انجام دادن وظایف کم اهمیت در اولویت نسبت به وظایف پر اهمیت، یا انجام کارهای لذت بخش تر نسبت به کارهای دیگر، و در نتیجه عقب انداختن وظایف مهم و گاهی اوقات انجام آنها در آخرین دقیقه می باشد. به نقل از ویکی پدیا)
8- توسعه ی مهارت های پیشرفته ی حافظه می تواند زندگی شما را تغییر دهد. بارها و بارها این را از افرادی که شوک و ترس ناشی از موفقیت در مهارت های حافظه را تجربه کرده اند شنیدم. آنها اغلب می گویند که کاش این ها را در مدرسه آموخته بودند. من هم همین آرزو را داشتم، اما هیچوقت دیر نیست. افرادی که امتحانات پیشرفته را می گذرانند، در مسابقات برنده می شوند، گام های بسیار بلندی در یادگیری زبان جدید بر می دارند و همیشه نقش اول را ایفا می کنند. همه ی اینها به خاطر این است که وارد عمل شدند و اعتماد به نفسی حول کیفیت توانایی های حافظه ی آنها وجود دارد.
بنابراین اگر هنوز قصر حافظه ای نساخته اید و روش های تقویت حافظه را امتحان نکرده اید...
چرا که نه؟
دلایل خود را برای عقب انداختن این تکنیک معجزه آسا به من بگویید...
با احترام.
(توضیحات بیشتر درمورد سیستم آنتونی متیویر در www.magneticmemorymethod.com)
من حدود 15 سال یک حفظ کننده بودم و این یعنی در این راه اشتباهات زیادی مرتکب شدم.
اما هر اشتباه، به من درسهای زیادی آموخت. درواقع آنها اشتباه نبودند. عمل کردن همیشه درست است، به شرط آن که از خطاهای خود درس بگیرید.
شما که در حال خواندن هستید ممکن درابتدای این راه باشید و دنبال الهام گرفتن از متخصصان حافظه هستید. و یا شاید هیچگاه از این تکنیک ها استفاده نکرده اید، اما به آنها اهمیت می دهید چون دانش آموزانی در خانه ی خود دارید و می دانید که این تکنیک ها چه کمک بزرگی به آنها می کند.
این به معنای آن است که هرکسی باید به قدرت این تکنیک ها اهمیت بدهد، و اگر شما علاقمند به استفاده از اینها هستید، نه فقط برای حفظ کردن اطلاعات، بلکه برای افزایش کیفیت ذهنتان، هشت نکته هست که من در طی این مسیر آموخته ام و می خواهم با شما در میان بگذارم.
1- هرروز حفظ کنید. حتی آخر هفته ها. می دانم که سرتان شلوغ است ــ سر من هم شلوغ است! اما مهم نیست چه اتفاقی می افتد. من هرروز چیزی را حفظ می کنم، حتی اگر برای تمرین باشد. هرچند من معمولاً پروژه هایی برای انجام دادن دارم که لازم است اطلاعات جدیدی را حفظ کرده و به آموخته های قبلی ام اضافه کنم. حفظ کردن روزانه یک عادت خواهد شد. برای اینکار نیازی نیست که از قبل برنامه ریزی کنید. بلکه خود به خود انجام می شود. و وقتی این کار را به عنوان یک عادت روزانه انجام دهید، بسیار ساده تر خواهد شد. اگر فکر می کنید که ترسناک است، به من اعتماد کنید. بعد از یک هفته از خودتان خواهید پرسید که چرا فکر می کردم استفاده از تخیلم به این شکل کار سختی است. این درست شبیه توضیح دادن یک چیز جالب به دوستتان است. با این تفاوت که شما با خودتان حرف می زنید و به ذهنتان اجازه می دهید هرچیزی را که مایلید به خاطر آورد.
2- یادداشتی از چیزهایی که حفظ می کنید داشته باشید. اول اینکه، می توانید دقت خود را در حفظ اطلاعات بررسی کنید. و دوم، می توانید پیشرفت خود را ببینید. همانطور که یک نویسنده چرک نویس های خود را که برای ایجاد یک شاهکار ادبی مورد استفاده قرار گرفتند، و همچنین کتاب خود را برای بررسی پیشرفتش در طول زمان نگه می دارد. این تمرین حفظ کردن را تبدیل به مکالمه ای بزرگ با خودتان می کند. چیزهای زیادی درباره اینکه واقعا که هستید و چه قدر نظم و انضباط دارید خواهید آموخت.
3- قصر حافظه و تصاویر خود را ساده نگه دارید. در ابتدا، حفظ کنندگان عادت دارند که بسیار شلوغ کاری کنند. آنها هرچیزی را که در جهان وجود دارد داخل می کنند. این کار بار ادراکی اضافه را به شما تحمیل می کند و نتیجه ی معکوس دارد. حقیقت این است که اگر تصویر خود را درست بسازید ( بزرگ، درخشان، پر جنب و جوش، رنگارنگ و پر از حرکت )، نیازی به تصاویر زیاد ندارید. بعد از مدتی تبدیل به نوعی آرامش ذهنی می شود. قدرت زیاد در فضای کم قرار دارد.
4- برای حفظ کردن قصد خاصی داشته باشید. این لازم نیست که حتما یک هدف باشد، اما باید به ندرت فقط به خاطر تمرین، تمرین کنید. به این خاطر که می توانید تمام تمرین های مورد نیاز خود را با حفظ کردن اطلاعات مخصوصی که به محدوده ای از دانش شما که می خواهید در آن استاد شوید مرتبط است، انجام دهید. علاوه بر این، وقتی روی پروژه های بزرگ برای تمرین کردن کار می کنید، هنر تمام کردن پروژه های بزرگ را نیز یاد می گیرید.
5- همیشه می توانید قصرهای حافظه ی جدید بسازید. بسیاری از مردم از چیزی که من «کمبود قصر حافظه» می نامم رنج می برند. این یعنی که آنها نگرانند مبادا ایستگاه هایشان تمام شود. در داخل هر قصر حافظه این حقیقت دارد. اما در جهان چه؟ امکان ندارد. میلیاردها ساختمان در جهان وجود دارد: رستوران ها، تئاترها، خانه ها، مساجد، ایستگاه های پلیس ... درِ بسیاری از آنها به روی شما باز است. مطمئناً، بعضی از آنها نیاز به کمی پول دارند، اما همیشه دوبرابر مقداری را که خرج می کنید، با تبدیل کردن آن مکان به قصر حافظه به دست می آورید. هیچ ساختمانی را حفظ نشده نگذارید.
6- ترس کشنده ی ذهن است. بسیاری از افراد حفظ نمی کنند چون می ترسند که عمل نکند. این پایان ماموریت است. هرچیزی که به طور فعال برای آن تلاش نکنید هرگز عمل نخواهد کرد. و اگر تلاش کردید، هرگز بهتر از وقتی نمی شوید که ادامه می دهید. فکر می کنم بسیاری از مردم که قدرت بهبود حافظه ی خود را چشیده اند، به دلیل مسئولیتی که برایشان ایجاد می شود، از موفقیت خود به وحشت افتادند. فقط تمام کارهایی را که می توانید با مهارت های پیشرفته ی حافظه انجام دهید تصور کنید. بیش از اندازه است. اما ترس از موفقیت غیر منطقیست. اگر به جایی که حفظ کنندگان می روند، بروید، چیزهای مثبت بسیار زیادی در انتظارتان است.
7- تعلل سمی نیست. یکی از بهترین چیزهایی که درباره ی تعلل یاد گرفتم از اکارت تول بود.او اشاره می کند بدترین چیزی که درباره ی تعلل وجود دارد، این است که مردم از آن لذت نمی برند. عجیب به نظر می رسد درست است؟ اما حقیقت دارد. همه ی ما پاهای خود را روی چیزهای مخصوصی می گذاریم و تمام اوقات روی آنها پافشاری می کنیم. با این حال اگر با تعلل مانند یک مسئله ی اجتناب ناپذیر رفتار کنید، خیلی زود به بازی برخواهید گشت.
(توضیح مترجم: تعلل تمرین انجام دادن وظایف کم اهمیت در اولویت نسبت به وظایف پر اهمیت، یا انجام کارهای لذت بخش تر نسبت به کارهای دیگر، و در نتیجه عقب انداختن وظایف مهم و گاهی اوقات انجام آنها در آخرین دقیقه می باشد. به نقل از ویکی پدیا)
8- توسعه ی مهارت های پیشرفته ی حافظه می تواند زندگی شما را تغییر دهد. بارها و بارها این را از افرادی که شوک و ترس ناشی از موفقیت در مهارت های حافظه را تجربه کرده اند شنیدم. آنها اغلب می گویند که کاش این ها را در مدرسه آموخته بودند. من هم همین آرزو را داشتم، اما هیچوقت دیر نیست. افرادی که امتحانات پیشرفته را می گذرانند، در مسابقات برنده می شوند، گام های بسیار بلندی در یادگیری زبان جدید بر می دارند و همیشه نقش اول را ایفا می کنند. همه ی اینها به خاطر این است که وارد عمل شدند و اعتماد به نفسی حول کیفیت توانایی های حافظه ی آنها وجود دارد.
بنابراین اگر هنوز قصر حافظه ای نساخته اید و روش های تقویت حافظه را امتحان نکرده اید...
چرا که نه؟
دلایل خود را برای عقب انداختن این تکنیک معجزه آسا به من بگویید...
با احترام.
(توضیحات بیشتر درمورد سیستم آنتونی متیویر در www.magneticmemorymethod.com)
آخرین ویرایش: